Navidad

Helloow!

De examens waren eigenlijk een makkie, ze beschouwen mij hier wel als een Dominicaanse en niet als iemand die nog niet zo goed Spaans kan :-). De laatste namiddag dat we moesten leren ben ik met mijn vriendinnetjes bij Grey thuis geweest, gedanst en Tacos, Mexicaans eten, gemaakt. Lekker!
De volgende dag ben ik naar Santiago gegaan voor 5 dagen en heb ik bij Lore (AFSer van België) thuis geslapen en dat was echt gezellig. Heb Santiago beter leren kennen, ben daar naar de cinema geweest, disco, familiefeest, de shopstraat van Santiago (calle del sol), maar het belangrijkste van al, ik ben naar de zee geweest in Susua, eindelijk!! Da was echt een zalig gevoel en het water is er perfect. Lekkere vis gegeten op het strand ;-).
Gisteren dan kerstmis gevierd, heel veel klaargemaakt, zelfs ik heb iets klaargemaakt,appelmoes :-), het was wel al om 24h gedaan ofzo, wat voor mij eigenlijk vroeg is. Ze openden allemaal de pakjes wanneer ze ze kregen, ze wachten hier niet tot twaalf uur ofzo.
Voor mij voelt het natuurlijk wel anders kerstmis vieren hier of in België, maar veel verschil is er niet hoor.

Voila, heel veel nieuwe foto's, dus als ge niet weet wat te doen, neem gerust eens een kijkje.

XX

Examens

Jaja, ik zit dus nu in mijn zware blokperiode, veel leren en veel stress..... NOT ;-) en ik mag hier eigenlijk de computer niet gebruiken omdat we moeten 'leren'.

De examens zijn dinsdag begonnen en tijdens deze periode moeten we on 7.45 op school zijn, voor mij betekent dat uitslapen. Normaal gezien moeten de examens beginnen wanneer de bel gaat,om 8.00 dus, maar dinsdag zijn ze om 9.30 ofzo begonnen en de rest van de week om 9.00, dus eigenlijk als ge niet geleerd hebt, hebt ge tijd genoeg 's morgens op school. Voor elk exmen tot nu toe moesten we 1 blad, voor en achterkant invullen,en duurde nooit langer dan een uur, soms een half uur, soms drie kwartier. Daarna moogt ge gewoon naar huis gaan, maar omdat Ana op Wellington moet wachten, die ook examens heeft, maar die de school pas op 12.00 mogen verlaten, gaat Ana pas om 12.00 naar huis. En das wel plezant, want dan ga ik met mijn vrienden bij iemand thuis of doen we een tourtjen in de 'stad' hier...

Wat betreft de sport hier, draait het allemaal om baseball of basketbal. En zoals de mannen, en ook sommige vrouwen ;-), in België reageren als hun ploeg wint of scoort, zo reageren ze hier dus ook eh, maar dan gans de familie, met de tantes, nonkels en grootouders erbij. Wel grappig om te zien. Zo heeft 'el Dosa', de ploeg waar wij voor supporteren, gewonnen, het was tien jaar geleden. Dit was vorige week vrijdag. We sprongen direct in onze auto met de ruiten naar omlaag en de muziek vollenbak. Iedereen, maar dan ook iedereen kwam op straat, heel veel lawaai, muziek, dansende en drinkende mensen... wat een ambiance!! Zondag in de namiddag waren mijn zussen en mijn mami de herhaling van de wedstrijd aan het bekijken en het was precies of ze ze nog niet gezien hadden. Daarna werd er een soort stoet gehouden van alle supporters van de Dosa, ook wij hebben in de stoet gereden met onze wagen. Ook heel plezant. 's Avonds heb ik me dan op televisie gezien ;-).

Voila aan iedereen een zalig kerstmis en een gelukkig nieuwjaar gewenst.

Besos

Hola todos,

Het is alweer een tijdje geleden. Ik heb snel te horen gekregen wat er gebeurd met Benjamin... en ik heb me vorige week wel slecht gevoeld, ook omdat ik veel aan Stephanie moest en moet denken... Maar het gaat wel al beter, het is ook gemakkelijker om het hier te verwerken omdat niets of niemand er mij aan doet denken...

Voor de rest gaat alles relatief goed,op school, in mijn familie. Salvatore, Italiaanse AFSer, had ons, mijn zus en mij, uitgenodigd en had Italiaans eten klaargemaakt, rarara... pasta. Was gezellig.
Ook naar een verjaardagsfeestje geweest van een vriendin van school. Bijna iedereen van de klas was daar, veel gedanst, dus da was ook wel plezant ;-).

Volgende week examens, 2 weken. Deseenme buena suerte!!

Reis naar Pico Duarte

Hoi allemaal!

Vorige week dinsdag ben ik vertrokken richting Santo Domingo en heb ik bij Laurel (AFSer van New York) geslapen, tof appartement met een mooi uitzicht op de stad! Woensdag was het dan eindelijk zover, waar ik zolang op gewacht had, we vertrokken met AFS met de bus naar La Cienaga. Rond een uur of 6 zijn we daar toegekomen, we hadden dan de mogelijkheid om ons te wassen in de ijskoude rivier,zoals elke dag. Er was ook geen elektriciteit,dus 's avonds moesten we het doen met een pillamp en vanaf de tweede dag ook met een kampvuurtje, wat heel gezellig was. De tweede dag moesten we om half 5 op, pikkedonker en heel koud,maar het deed eigenlijk goed om nog eens een koud gevoel te hebben, hehe. Om 6 uur zijn we beginnen te stappen. Om 3uur in de nanmiddag ben ik aangekomen (sommigen waren er al eerder, anderen zijn dan weer later aangekomen). Na een nachtje op de grond geslapen te hebben, zijn we weer om half 5 opgestaan om naar de top van de Pico Duarte te gaan. Al gaande naar de top heb ik de zon zien opkomen, heel mooi. Het gevoel dat ik had als ik op de top stond was onbeschrijfelijk: het uitzicht, wetende dat je op het hoogste punt van de caraïben bent... zalig!! In het terugkomen had ik heel veel last van mijn knie, en de dokter zei dat het beter was dat ik een muilezel nam om verder te gaan. Langs de ene kant vond ik dat stom,omdat ik de hele wandeling al stappend wou doen,maar langs de andere kant was het ook een avontuur om voor de eerste keer, en dan nog alleen, op een ezel te zitten. De volgende twee dagen waren echt chill: naar de rivier gegaan om van miniminimini rotsjes te springen, met de kaarten gespeeld (stronten en presidenten ;-)), 's avonds bij het vuur, mensen leren kennen, AFSers zijn echt fijne mensen, vooral die van België ;-) ! Maandag zijn we dan weer vroeg moeten opstaan om verder af te dalen. De reis was echt de max, maar ik heb die 2 dagen wel afgezien, ik had dat eigenlijk niet verwacht. In totaal hebben 50 km gewandeld. En natuurlijk heb ik er een kleurtje bij, wel eentje van het rode geslacht, maar ik heb er een :-).

Voor de rest verloopt alles hier nog altijd goed. Vandaag ben ik bij Maribel thuis geweest met nog een paar van mijn klas en hebben 'mofongo' gemaakt, platanos fritos con chicharron y con ajo... mmmm

Byeeeeeee X

Aja, en ook nieuwe foto's. Enjoy!

Halloween

Vorige week vrijdag hebben we halloween gevierd. We gingen dit vieren met een eetmaal met de klas, dus ik dacht das chill, op tgemak, ma da was het dus niet ;-). We kwamen toe rond 21h00 ofzo in een soort café, waar de muziek superluid stond, iedereen begon te dansen enzo en twas echt superfijn, ik heb zelfs merengue, bachata en reggeaton gedanst en bijlange zo slecht nog niet! Pas om 23h00 hebben gegeten ;-). We waren wel al om half 1 thuis.
De volgende dag gingen we, mijn familie, wat vrienden en ik, naar 'la presentacion de la ciudad', das een jaarlijkse viering van meisjes die dit jaar 15 jaar zijn geworden, waaronder mijn zus Catherine. Het is zo dat de leeftijd 15 hier heel belangrijk is, persoonlijk vind ik dat er iets te veel aandacht aan besteed wordt, ma soit. De presentatie was wel grappig, het was eigenlijk een soort modeshow, waar de meisjes eerst werden voorgesteld terwijl ze het 'podium' betraden. Daarna moesten ze dansen met hun partner op de muziek van de merengueband Cherito. Allen hadden een kleed, in de aard van een trouwkleed, aan. Na de show heeft iedereen gedanst, ook ik heb weer merengue gedanst (ik begin het al een beetje onder de knie te krijgen ;-)) en ik heb genoten van de livemuziek. Eindelijk!!
Het spijtige is dat ik al mijn coole foto's van vrijdag en zaterdag verloren ben.

Adios mis amigos y amigas.

Nee hoor ik ben jullie niet vergeten, ma er is hier nog eigenlijk niet veel gebeurd, al zou ik dat wel willen, het is zo dat mijn ouders dus allebei dokters zijn en het heel druk hebben, dus ik ben nog niet naar het strand geweest of naar een historische, culturele plaats ofzo... dus wel wat spijtig, maar ze zeggen wel dat dat er zeker van gaat komen! Ook zijn ze hier streng ivm met uitgaan ;-). Maar vorige week zijn we gaan eten in San Francisco de Macoris, de 3de grootse stad van República Dominicana en ik moet zeggen, het was lekker! Vorige week woensdag zijn we naar een basketbalwedstrijd gaan kijken en dat was ook wel heel plezant. We waren om half 1 thuis en daar zeiden mijn ouders dan niks op, ondanks het feit dat we de volgende dag naar school moesten... ma soit, ik heb me geamuzeerd.
Voor de rest gaat het leven hier ook gewoon door ;-)

Aja en er staan enkele nieuwe foto´s op mijn space.

Doei xx

Eindelijk is het gelukt al enkele foto's te plaatsen op mijne space...

En vorige week, toen mijn zus en ik aan het wandelen waren in de straat, kwam er een vrouw naar ons toegelopen om te vragen of ik wou meedansen in een videoclip, maar mijn zus vertrouwt zo'n zaakjes niet en misschien maar best ook. Maar toch... ;o)

Ondertussen ben ik hier een dikke maand en ik begin het hier gewoon te worden en de laatste twee weken heb ik me hier goed gevoeld. We zijn met de klas 'la promocion' aan het voorbereiden. La promocion kan je eigenlijk vergelijken met onze '100 dagen'. We gaan dat vieren in november, wat er allemaal juist gaat gebeuren, weet ik niet. We zijn wel een dans aan het inoefenen en we gaan ons verkleden enzo... en na de examens in december of januari, ze weten hier nog niet wanneer de examens vallen ;o), gaan we op hotel voor drie dagen ofzo met de klas, allez dat zeggen ze hier toch, maar ze zeggen hier zo veel en alles is hier, zoals ik al zei, heel chill en nooit zeker :o).

Ook heb ik hier al veel op een motoconcho gezeten, das eigenlijk gewoon ne scooter, waar ze hier met 3, 4 of 5 man op zitten. En zo een rit is altijd een avontuur met dat verkeer hier, echt zot. Gisteren zat ik in de auto van Abraham, jongen van in mijn klas, en er botste een motoconcho op de auto vanachter aan mijn zijde, het was wel niet erg, maar niemand gaf een kik en iedereen reed gewoon verder en deed alsof er niets gebeurd was, maar in België zo daar zooo een spel van gemaakt worden.

Ook is er hier een groot verschil tussen rijk en arm, de armen wonen hier in aparte wijken en dat is echt duidelijk te zien. De gewone mensen en de iets rijkere mensen, wonen eigenlijk door elkaar. De echt rijke mensen wonen dan weer in een aparte wijk. En ik behoor tot de middenklasse ;o).

Ook veel zwerfhonden lopen er hier rond en das wel zielig. Maar hier geven ze niet veel om honden of katten. Ik ga bijvoorbeeld elke dag bij Perla om haar te wrijven enzo en in het begin keken mijn zussen me raar raar aan en zeiden ze altijd zo van: wat doet gij nu? dat is een hond, wij doen dat nooit, enz.

Voor de rest is alles dus goed, al heb ik meer last van de warmte dan in het begin, maar liever dan het kakweer in België :o).

Byeee! X

Onda!

El fin de semana pasado was dus het weekend van Onda. En hier heb ik met een vergrootglas gezien hoe gelovig ze hier zijn. Het weekend bestond uit praten over verschillende aspecten van de godsdienst en ja ik verstond er natuurlijk niet veel van... De eerste avond werd er gepraat over gelukkig zijn en aan iedereen werd de vraag gesteld: Hoe kan je gelukkig zijn? Waarop iedereen hetzelfde, wel anders geformuleerd, antwoordde: meer aandacht schenken aan de ouders en meer geloven in god en zo jezelf veranderen door je slechte aspecten, je fouten te vermijden. De volgende dag werd er weer veel gebabbeld door de vrijwilligers, da was eigenlijk vrij saai, gans het weekend eigenlijk,ook omdat ik er niet veel van verstond, maar soit...de vrijwilligsters babbelden elk om beurt over hun leven, elk op hun eigen manier,maar eigenlijk kwam elk verhaal op hetzelfde neer: "ze voelden zich slecht en ze wouden zichzelf veranderen, dus wat deden ze, ze sloten zich aan bij Onda. En als je je bij Onda aansluit kan je jezelf veranderen,door meer respect te krijgen voor je ouders, je fouten te vermijden en meer in god te geloven... enz. enz."
Die avond, zaterdagavond, zaten we in een soort kerk, het was er donker en Ariela, een vriendin van in mijn klas,was aan het babbelen, weer over haar leven en blablabla. Opeens begon ze over haar vriend en zei ze dat ze hem ging gaan halen. Ze kwam dan met een zaklamp schijnend op een foto van jezus in een kader. Hierna begonnen mijn zus, die ook vrijwilligster was tijdens dit weekend, en Ariela te zeggen van kijk, jezus is onze vriend, kijk hoe triestig hij is en waarom? omdat niemand met hem praat. Opeens kwam er een vrijwilligster naar voor gelopen en begon te schreeuwen en te wenen tegen ons over jezus en dat hij onze vriend is en dat hij triestig is en dat we tegen hem moeten babbelen omdat jezus AANWEZIG was. Ma man toch, da was niet normaal en echt griezelig jong. Iedereen ging dan rond de foto zitten en iedereen begon te wenen en zijn beklag te doen, behalve ik dan en mijn anders twee zussen (die het er blijkbaar ook wat over vonden). Bovendien schreeuwden er een paar en vielen er 3 meisjes flauw, waaronder één daarna echt abnormaal hysterisch begon te doen en te springen enzo... Ik was in shock ;-).

Ge denkt dan, wat voor rare mensen zijn dat jong!? Maar nu weet ik, nu ik bekomen ben, dat dat gewoon een onderdeel is van hun leven, niet dat hysterisch gedoe,maar gewoon het heel hard geloven in god, en dat dat allemaal toffe mensen zijn en dat ik er dat dus maar moet bijnemen.

Maar voor de rest leef hier chill verder en gaat het goed met mij, alhoewel ik soms wat heimwee begin te krijgen ;-).

Hasta el proximo

X

Aja en de laatste tijd heeft het hier al elke dag gebliksemd en gedonderd. Die bliksemschichten hier zijn zo veel feller dan in België!! En gisteren waren we aan het chillen thuis, toen ik plots een bliksemschicht vlak voor mijn neus zag (toch zo'n 3 á 4 meter van mij) met direct daarna een gedonder van jewelste, niet te doen!! Zoals een ontploffing ofzo, zo neig heb ik nog nooit meegemaakt/gehoord. Ik ben gewaarschuwd...

Geloof

Van in het begin dat ik hier was, ben ik met mijn zus meegeweest naar de vergaderingen van Onda, een katholieke groep van jongeren, die bijeen komt om over god en alles daaromtrent te babbelen. Tot hier toe versta ik er natuurlijk niets van, maar ik ben eigenlijk wel nog geïnteresseerd in hoe ze er hier over denken, niet dat ik ook zo ga denken natuurlijk ;-). Het was wel opmerkelijk hoe sommigen, inclusief mijn zus, hier reageerden toen ik zei dat ik niet in God geloof. Zo vroegen mij: Hoe kan dat? In wat geloof jij dan? En wie heeft deze wereld dan gemaakt?.... In het begin dacht ik dat ze me anders bekeken,maar nadat ik er met hen over gepraat had, bleek dat helemaal niet zo. Er zijn er ook die in God geloven én in de evolutietheorie... Misschien ga ik ook bij Onda, omdat er veel mensen bij zitten die ik ken, om mij Spaans nog beter proberen te doen evolueren en misschien om hun manier van denken beter te verstaan. Dit weekend is er een weekend van Onda, ik ben benieuwd...
Ik ga hier ook elke week naar de kerk, elke zondag om half 9. Zogezegd om half 9, want hier in de Dominicaanse is alles op het gemak (Soms is dat wel frusterend ze ;-)). De mis is hier heel anders, de kerk zit bomvol elke week en er speelt een bandje (drum, 2 gitaren, piano en een paar vrouwn/meisjes die zingen), er is natuurlijk meer leven in de brouwerij hier in La Vega.

Het is nog eventjes wachten voor de foto's, hopelijk volgende week ofzo, maar zoals ik zei: alles op 'tgemak.

X

Mi familia

Mijn familie hier is echt zalig. Ik heb hier,zoals jullie weten, 2 zussen en een broer. Blijkbaar heb ik dan nog een halfzus en een stiefzus, denk ik toch, want er komt hier zoveel volk en ze lijken allemaal op elkaar. We hebben ook een hond Perla,die op het dak leeft.
Ik heb mijn eigen kamer nu met een toilet en een douche met koud water, maar met dit weer hier wil je niets anders dan een koude douche hoor. Vorige week dinsdag was er geen school,door de orkaan. Het was aan het bliksmen,donderen, aan het waaien en superneig aan het regenen, je kon de straat hier niet meer zien. Gisteren en vandaag ook geen school en waarschijnlijk morgen ook niet.
Het eten is dus echt lekker, de namen enzo kan ik wel niet onthouden, maar dat komt nog wel. Heel lekker vlees, kip,rijst, veel rijst, ook pasta en EMPANADA's (gegrituurde deeg met vanalles in, keuze tussen lasagne, pizza, salami,tomatensaus,kaas,...) en het bier Presedente is hier ook lekker!!

Hey!

Mijn eerste dagen op school zijn echt al de max geweest. Wat een verschil! Echt les krijg ik zo nu en dan eens, er wordt veel geroepen, gelachen,... en wanneer de leerkracht geen controle meer heeft (we zitten dan ook met 50 in een klas), gaat een vriendin, soms mijn zus, op haar stoel staan om te roepen dat de leerlingen moeten zwijgen. De school begint om 7h en eindigt om half 1. Elke dag geeft de directeur een toespraak en zingen we het nationaal volkslied. En op school is het normaal wanneer je een leerkracht ziet, je die een kus geeft.

Het eten is hier suuuuperlekker!!

Salut x

Jooow,

De vlucht duurde superlang, ik was de enigste waarvan de familie niet op de luchthaven was... dus eerst naar het AFS kantoor waar ze mij dan ophaalden.
Het verkeer is hier superchaotisch, als ik op straat loop moet mijn zus mij altijd tegenhouden ;oD.
En in het huis zelf loopt er altijd superveel volk, allemaal vriendelijk mensen en heel open!
Spaans verstaan en zelf praten lukt nog niet zo goed, maar morgen moet ik al naar school, dus vanaf dan zal het wel vlotter gaan.
Het is hier 20h en nog 28ºC, echt zot ;oD.
Echt avonturen heb ik hier nog niet meegemaakt, dus dat is voor een andere keer.

Hasta luego.

X

Gastgezin

Wat informatie over mijn familie daar. Mijn ouders zijn allebei dokter en heten Elizabet en Jose. Verder heb ik een zus van 17 jaar, Ana, nog een zus van 15 jaar, Katerine, en een broer van 9 jaar, Wellinton.

Ana, Wellinton en Katerine

Hey iedereen,

Mijn eerste bericht op deze blog... Nog een kleine week ben ik hier in België en daarna begint mijn avontuur!! Spanneeund... Ik zal dan ook proberen jullie op de hoogte te houden van mijn avontuur en reageren mag natuurlijk ;oD.

Ciao!
X